Beti podiumean egon izan da, baina inoiz ez zuen irabazi. Atzo arte. Azkarrena Imamol izan baitzen atzoko Aiako igoeran.
Urtez urteko denboren taula honakoa da:
| izena | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 |
| Imamol | 26:56 | —– | 27:20 | 25:20 | 29:14 | 25:28 |
| Juan Martin | 26:56 | —– | 26:54 | 25:32 | 27:44 | 29:40 |
| Alberto | 26:56 | 26:58 | —– | —– | —– | —– |
| Thony | 28:21 | 27:05 | 29:10 | 25:28 | 26:36 | 25:28 |
| Mikel | 30:33 | 29:42 | 35:56 | 32:22 | 33:45 | 31:28 |
| Xabier | 30:45 | —– | 37:47 | —– | 33:45 | 28:15 |
| joseba | 31:39 | 42:17 | 35:02 | 39:08 | 32:25 | 30:33 |
| Xavi | 34:34 | —– | —– | —– | —– | —– |
| Leire | 39:02 | 42:17 | —– | —– | —– | —– |
| Iñaki | 39:02 | 27:40 | 44:00 | 40:56 | 39:11 | 39:50 |
| Koko | 39:14 | —– | —– | —– | —– | 46:40 |
| Mari | 40:07 | 42:17 | 43:07 | 39:08 | 35:52 | 39:50 |
| Boero | 42:52 | 50:00 | —– | 39:08 | 55:?? | —– |
| Ines | 42:52 | 36:43 | 41:47 | 38:56 | —– | —– |
| Xalegi | —– | 31:52 | 44:00 | —– | 55:?? | —– |
| Xubi | —– | 40:00 | 39:44 | 47:23 | 39:11 | 38:45 |
| Idoia | —– | 40:44 | 44:00 | 40:56 | —– | 39:50 |
| Nerea | —– | 50:00 | —– | 47:23 | —– | —– |
| Pipi | —– | —– | 27:57 | 23:47 | —– | —– |
| Maritxu | —– | —– | 38:18 | 38:49 | 39:11 | 42:35 |
| Xabin | —– | —– | 41:42 | 43:49 | 55:?? | 50:23 |
| Aran | —– | —– | 1:09:47 | 53:18 | —– | 50:36 |
| Ainhoa | —– | —– | 1:09:50 | 53:18 | —– | —– |
| Ibon | —– | —– | —– | 44:22 | 55:?? | 38:45 |
| Itziar | —– | —– | —– | —– | —– | 43:13 |
Kaixo:
Joan den igandean Zarautzen nenbilela aprobetxatuta, eta hondartzan zegoen jendetzatik ihes egin nahian, buelta bat eman nuen Pagoeta inguruan, autoan beti eramaten dudan bizikletarekin. Eta zoro batzuk ikusi nituen aurrera eta atzera, zintzo ari ginen zikloturisten artean traba eginez. Hor parte hartu zuten batzuek ezagutzen ditudanez, halako batean kargu hartu nion bati, eta esan zidan goian esplikatuko zidala dena, arnasestuka ari zela ia, ezin zuela gehiago baina aurrera segitu behar zuela.
Nik ere segitu nion, eta han ikusitakoa kontatzea erabaki dut orain, egiaren izenean, denek ezagutu behar duzuelalakoan han gertatu zena. Horra:
“Aiako igoera egiten dute urtero Zarauzko koadrila honetako zoroek, eta aurten Imanol Muruak irabazi du, aurten
lehen aldiz, lau aldiz bigarren izan eta gero. Bigarrena Juan Martin
Elexpuru izan zela erabaki zuten epaileek, nahiz eta hirugarrena,
Albertini Cipollini, erreklamazio bat aurkeztekotan egon zen, marra
zapaldu baino pixka bat lehenago lehena zihoalako, eta ez zuelako uste
Elexpuru delakoak horren tarte txikian aurre hartu zionik, dena
esprinta izan baitzen, esprint zoroa bezain azkarra, Imanol atzera
begira, izututa besteak hurreratzen zitzaizkiolako eta Albertini
handia, iazko koroa defenditu nahian, eraso epikoa jo eta gero, ba
gerria estutua, begiak helmugatik pixka bat harago, bizikleta astunagoa
eta ezegokiagoa zuela jakin arren temati beti bezala, adoretsu, hegazti
bat bezain dotore gurpil gainean dantzan, ba hori, bi kontrarioren
artean tokia bilatu nahian, zerua urdin, itsasoa zakar, hor aurrean
Aia, han behean Zarautz.
Lehenago, esan bezala, Albertiniren eraso sekulakoa izan zen.
Orioko gaineraino, Thonyk eraman zuen ardura, ziztuan atera baitzen
autopista ondoko errotondatik, muzin eginez Imanol Kalkulaitorrek
esandakoari, alegia mantso hasteko, ez zuela beste urteetako sasoia, eta
bere kalterako izango zela. Kalkulaitorrek karrera taktikoa nahi zuen
noski, esprintera iritsi, baina Thony, eta Albertini, dena emanda atera
ziren, eta Elexpuru delako horrengatik ez balitz, Orioko gain
horretatik biak bakarrik pasako ziren. Baina laurak ari ziren
elkarrekin Orioko gainetik, Mikel Ekimov Elortza atzerago, hasiera
zoroari erantzun ezinean eta bere buruari maldizioka uda osoko
prestaketa zorrotzak huts egin ziola konturatuta.
Palazio aurreko maldetan zegoen koska, nola ez. Ordura arte,
tentsioa labanarekin mozt zitekeen, esaten den bezala, eta Thonyk ezin izan zuen gehiago eutsi, eta lehen aldapa pikoa begibistan zuela,
berriro tente jarri eta erasoa jo zuen. Atzetik atera zen, beti bezala
ausart, eskuzabal, Albertini, eta Thony hartu ez ezik, ziztuan gainditu
zuen, eta aurrean zituen gainontzeko txirrindularri afizionatu guztiak
gainditu zituen dotorezi bereziaz. Agur, agur.
Metro batzuk hartu zituen, eta oraindik gogorrenaren erdian
zegoela, izan zuen oraindik indarra atzera begiratu eta ikusteko
Elexpuru delako filologo hori, Veleiako teoria zentzubakoen
defendatzaile sutsua, nola tiraka ari zen Kalkulaitorretik, bestea
atzean xorro-xorro.
Eta Albertinik ez zuen inola ere zuhurra izan nahi, eta dena
emanda jarraitu zuen. Baina Elexpururuen erreserbak agortezinak
nonbait, eta azkenean Albertini handiaren atzeko gurpilaraino eraman
zuen Imanol delako txuparruedas hori. Hortik aurrera, ez zegoen aldapa
gogorrik. Elexpuru bi aldiz alde egiten saiatu zen, jakinik esprintean
ez zuela zer eginik, eta ordurako ederki konturatuta Imanol
Kalkulaitorren karrera egiten ari zela. Thony, bitartean, begi bistatik
galduta, bere hilobiaren zuloa berak eginda, gero onartuko zuenez.
Esprinta baino kilometro bat lehenago Imanol aurrean jarri zen
lasterketa osoan lehen aldiz, eta piñoi bat jaitsi zuen, klak. Gero
beste bat, klak. Gero plato handia,klok. Albertini desabantaila argian
zegoen, ez baitzekien zehatz-mehatz non zegoen helmuga, Aiako basoak
itxiak baitira, errepide estua, eta antolatzaileek, Imanol
Kalkulaitorren talde berekoak dudarik gabe, ez zutelako behar bezala
seinalizatu marra non zegoen. Horregatik, hark esprinta jo zuenerako ezin izan
zion aurre hartu. Eta erreklamazioa aurkeztekotan egon zen, ez
irabazlearengatik, Albertinik talde txikitan onartu zuelako pozten zela Imanolengatik, bazela garaia, ezpada Elexpuru delako horrekin
lehia berezia zuelako Veleiakoa zela eta.
Azkenean, denek erabaki zuten Imanol hori, txuparruedas
ikaragarria izanda ere, ondo merezita zuela behingoz irabaztea;
Albertiniren erasoa epikoa eta dotorea izan zela; eta Veleiakoak
oraindik froga gehiago eskatzen zituela. Eta bazkari ederrarekin ospatu
zuten.
Izan ziren beste lasterketa batzuk, tartean zegoen Fines handia,
baina bizikleta zaharrerkin egin behar, eta beste batean kontatu
beharko, iritzi gehiago entzun beharko nituzke eta”.
Ikusle soil batek
Aizak ikusle:
Bat natorrek esaten duan ia denarekin, nik ikusi nuen tartean bederen. Ni ere goiz horretan bizikletan nenbilen Aiara igotzen eta topatu nuen zoro koadrila. Amaiera ez nuen ikusi, eta ezin ezer esan Albertini handiaren erreklamazioaz, baina Kalkuleitorren koadrilakoak ezagututa, sinesten diat meta ez ondo zehazte hori eta horrelakoak egingo zituztela. Elexpuruz (orain ere frogak eskatzen ibiliko duk), gainera, ez duk puntu ene ustez argigarri bat kontuan hartu: txikitan Imanol Kalkuleitor, Joseba, metan denborak hartzen zegoen Mikel F. eta hauen maixu izan huen ikastolan Elexpuru, 3. mailan, eta haiek urte zoragarritzat jotzen ditek, eta seguru Albertinirekiko lehian Elexprururen alde egin dutela (ez zitean deus ere ikasi urte horretan, nik uste Veleiako latinezko irakasleenak baino klase txapuzeroagoak izan zirela. Thony, Xabier, Mikel Ekimov Elortza eta hauek beste gela batean hituen, kontatu didatenez, eta 4. mailan Elexpururen pupiloekin elkartu zirenean frenatu egin behar izan zitean, “adaptacion curricular” kolpezko batean, zokete tropela fuera de control estudiantiol ez uzteko). Ba hori, sinesten diat esprinean zilarra lapurutu zitoela Albertiniri, baino ez nuen ikusi. Ez nator bat ordea Ekimo Elortzari buruz dioanarekin. Zati handia egin nian harekin Aiako bidean, eta kontu kontari joan gintuan, Lakumeagako letxuga baino freskoago baitzihoan, erritmo lasaian, txistu jotzen. Preparazioa egundokoa, podiuma dipsutatzeko hortxe-hortxekoa, baina ostegunean konturatu omen zuan Thonyren xede bakarrenetakoa Ekimov Elortzak ez irabaztea zela, eta horregatik bere taktika suizida, eta pentsatu zian Thony gaixoa depresioa batean uztea ez zuela merezi. Irabaztea zail zuela eta beraz… Eta erritmo pausatuan, Thony begien aurrean ez zuela ikusten ziurtatuz, lasai antxean igo huen, nirekin joan zen tramoan, Ekimov. Gainera, promesa egin zuela duela lau urte bost urtean irabaziko zuela karrera, eta bat geratzen zaiola oraindik. gainera imajinatu tiraka hasi eta esprinean Imanoli irabazten diola, hura bigarren utziz. Karrera irabaziko likek baiuna lagunak galdu. Ezetz, Imanol eta Thony lasaiago daudela, hurrengoa izango dela bere urtea. Ea Xabier eta Joseba ere ez diren datorren urterako egoskortzen!
Kortajarena agentearen txostena
Gaia: VEL-XHPTU; JME1 susmagarriaren jarraipena
Informe nº 12
Eguna: 2009-VIII-30
Epaile jauna:
Jarraitxen zure ordenak I-V kasoa jarraitxen ari dut eta JME1en mobillean
telefonazo sospetxosoa interceptatu nintzen. Individuo bat deitzen da IM esan
zion: “ere AB korrituko du, eta Aiako Igoeran erabakiko da I-V tema. Irabazten
duenak arrazoi”.
Ikusten hau, dispositibo prestatu nintzen eta vestido de cicloturista
jarraipen exaustibo egin nintzen. Ez nintzen ulertu ondo karrera zeren irtetxen
cada uno cuando se le ponía baino azkenean irtetxen batera JME1 eta AB eta IM
eta beste bi individuo sin identificar.
Aseguratu ahal ninteke que no hubo tongo zeren eta badirudi que bizitza
jolasten ziren. Kostatu zidan asko
jarraitxea aldapa pronunziatuetan eta batxutan nere bizitza peligro korritu zen
ere zeren eta kasi arroillatu zidaten porque iban ciegos, hablando claro.
Ikusi nintzen helmuga matojo batzuen atzetik. IM irabazi zen al sprin
txarra estilokin, guzti denbora txupando rueda etorrita. AB eta JME1 esprin ez nintzen ikusi ondo
baino epaitegiak decidieron que irabazi zen JME!. Ni ez fiatxen eta me apuesto
que egon zen tranpa. Enfin.
Ni preferituko nintzen si AB irabazi, zeren eta orduan caso resuelto, porke
nago pixkat aspertuta kaso honekin.
Ni enteratu nintzen Aiako pistinan egon bazkaria txirrindularien, eta maiha
reserbatu ondoko maihan. Ere jarri nuen un microfono en una panera jarraitxeko
las conversaciones eta beste bat en un corcho. Grabazioketak de tres horas entzun naiz gaur baino
ez dut atera nada en limpio. Ia dena beteta IM kontatxen bere victoria, eta
gero ingles oso cerrao egiten den beste individuo bat que no le entiendo
ezerrez.
Baina badago gauz bat que niri asko keskatxen dit: JME1 da el sospechoso
principal de las falsificaciones porke falta de ortografia asko en las ostras
vascas eta gehiago en las latinas. Gu uste orain arte AB zan de fiar, baiño
grabazioketan esaera hau esaten da AB: “froga fisiko gehiago egin behar dira”,
osea, el mismo argumento de los sospechosos. Eta ni susmatxen que ere AB dago
en el complot, eta horregatik nik solicitatxen que interbenitzeko bere
telefonoa.
Ordena berriak esperatxen.
Kortajarena agentea
Hoarra: aber si me mandais hotro
microfono que el del cortxo quedo inserbible.
Kortajarena:
Garbi esango diat, ulertzeko. Susa ere ‘baratxurian’ zegok.
Susa? Sargento Susaeta baratxurian?
Ni flipatxen en colores.